ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΕΡΜΙΟΝΗΣ 1984



ΑΡΧΗΓΕΙΟ
Α.Ο. Νίκος Γεωργακόπουλος
Υ.Ο. Γιάννης Μαρκιανός
Υ.Ο. Νίκος Παρθένιος
Υ.Ο. Ζάκης Ντεπιάν
Υ.Ο. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος
Β.Ο. Γιώργος Κουρπάς
Β.Ο. Γιώργος Τριανταφύλλου
Β.Ο. Αντρέας Καντιάνης
Β.Ο. Κωνσταντίνος Δικαιούλιας
Α.Κ. Άγγελος Μελέγκοβιτς
Ανιχνευτές:
- Αλέξανδρος Μεταξάς
- Μπόρις Κιρπότιν
- Ευάγγελος Σπινέλλης
- Αλέξανδρος Χατζόπουλος
ΠΡΟΣΚΟΠΟΙ
Αλκυόνες                                                Γλάροι
Τίτος Βρέττας                                        Σπινέλλης Ίων
Παναγιώτης Πρωτοψάλτης                                 Ιακωβίδης Μιχάλης
Μιχάλης Γουλανδρής                                Καμπάνης Αλέξης
Σταύρος Γεωργιάδης                                Σπηλιωτόπουλος Βασίλης
Κίζας Κωνσταντίνος                                        Δασκαλάκης Γιάννης
Χαιρετάκης Νίκος                                        Γουλανδρής Αντώνης
                                                
Κροκόδειλοι Πιγγουΐνοι
Σχινάς Ορέστης                                        Φωκάς Ανδρέας
Ρεϋμόνδος Γιόχαν                                        Ζούλιας Δήμος
Τρακάδας Γιώργος                                        Μπέζης Νίκος
Καταρόπουλος Αλέξανδρος                        Καπαρός Δημήτρης
Κακούρης Άρης                                        Σιδέρης Αλέξης
Μουρίκης Αγαμέμνων                                Γεωργούτζος Παναγιώτης
                                                        Νίκος Σάσσης
Η Προκατασκήνωση:
Μελέγκοβιτς Άγγελος                                Μαρκιανός Γιάννης
Ντεπιάν Ζάκης                                        Τριανταφύλλου Γιώργος
Κουρπάς Γιώργος                                        Σχινάς Ορέστης
Ρεϋμόνδος Γιόχαν                                        Σπινέλης Ίων
Ιακωβίδης Μιχάλης                                        Αλέξης Σιδέρης
Η βάρκα έφυγε την Κυριακή 1η τα ξημερώματα με φιλόδοξο πλήρωμα για ταχεία άφιξη. Όμως ο Αίολος ήταν τεμπέλης κι’ έτσι το πλήρωμα έφτασε στην Ερμιόνη μετά από 17 ώρες, όχι πια φιλόδοξο μα διψασμένο, πεινασμένο και κατάκοπο. Την άλλη μέρα το πρωΐ έφυγαν για την Αθήνα ο Κυβερνήτης Μελέγκοβιτς και ο Ντεπιάν ενώ οι υπόλοιποι δικτυώθηκαν, οργανώθηκαν και άρχισαν δουλειά. Η μεταφορά του υλικού από την αποθήκη στο χώρο κατασκήνωσης ήταν “υπόθεση πενταλέπτου”, χμ., χμ.... με μερικές σακατεμένες μέσες, πόδια, χέρια κ.τ.λ. Από τότε ως την άφιξη του πλοίου η διαμονή περιγράφεται με μια λέξη: ααάραγμααα, εκτός από τα τρία μέλη του αρχηγείου που διέτρεχαν την πόλη της Ερμιόνης καθημερινά έως 5 φορές πάνω-κάτω συνδιαλεγόμενα με τους διάφορους μάστορες.
Τετάρτη 4
Άφιξη πλοίου με υπόλοιπους προσκόπους.
Φουντώνουν οι αναμνήσεις των παλιών, οξύνεται η περιέργεια των καινούργιων, κουράζονται τα σώματα όλων γιατί το πρόγραμμα περιλαμβάνει δουλειά, δουλειά και δουλειά. Το βράδυ κατάσχονται τα τερψιλαρύγγια και στην πυρά ο αρχηγός εκφράζει την ικανοποιήσή του. Εν τω μεταξύ έχουν γίνει εκλογές ενωμοταρχών, έχουν σχηματιστεί ενωμοτίες και έχουν μοιραστεί ίσα και δίκαια τα υλικά.
Πέμπτη 5
Κι’ αυτή η ημέρα συνεχιζεται με δουλειά ως το μεσημέρι. Το απόγευμα μπάνιο και ένα πρωτότυπο παιχνίδια με καζάνια του αρχηγού. Αποτέλεσμα του παιχνιδιού ήταν οι πρόσκοποι ν’ αλλάζουν χρώμα από άσπρο σε μαύρο. Κατά τη διάρκεια της νύκτας στήνεται ο ιστός από μέλη του αρχηγείου.
Παρασκευή 6
Η κατασκήνωση έχει πάρει πια τη μορφή της και το ρυθμό της. Οι ενωμοτίες έχουν αποκτήσει συνοχή και βγαίνουν ανταγωνιστικές έως ανταγωνιστικότατες τον δρόμο της βαθμολογίας, πάντα όμως φιλικότατες. Χαρακτηριστική ήταν η έξαρση κραυγοποίησης των παιδιών, κάθε μέρα οι ενωμοτίες παρουσιάζουν και διαφορετικές κραυγές. Επίσης χαρακτηριστική η έκπληξη του ενωμοτάρχη Αλκυόνων ο οποίος ανέφερε στο αρχηγείο:
“Τι να σας πω, πήγα να μπω στην ενωμοτία μου και είχαν στήσει πύλη”.
Σάββατο 7
Η βάρκα κάνει μια ωραιότατη βόλτα γιατί ο Αίολος απεφάσισε να ξυπνήσει (ίσως παραξύπνησε λίγο) ενώ οι υπόλοιποι κατασκηνωτές απολαμβάνουν το μεσημέρι ένα υπέροχο φαγητό με κατασκηνωτική γαρνιτούρα (καζανίλα, πούσια, μυρμήγκια κ.λ.π.).
Το βράδυ τα τοπικά όντα, οι λαλούδες παρουσίαζαν παράξενη δραστη-ριότητα γύρω από την περιοχή του κάστρου. Επικίνδυνες ακτίνες σαρώνουν το χώρο και φρικιαστικές κραυγές ξεσηκώνουν την Αργολίδα. Όμως οι περήφανοι πρόσκοποι καταφέρνουν να διεισδύσουν στο φυλάκιό τους και να τις κατατροπώσουν.
Κυριακή 8
Άφιξη Αγέλης. Οι παλαιοί πρόσκοποι βοηθούν στο κουβάλημα σακιδίων, ράντζων, παραράντζων κ.λ.π. Το πρωΐ αρχίζει το πρωτάθλημα του δημοφιλέστατου σπορ μαραμπού ενώ το απόγευμα οι πρόσκοποι έχουν έξοδο. Ο εξονυχιστικός έλεγχος εμφάνισης κάνει προσκόπους άψογους, χτενισμένους, καλοντυμένους με άψογες στολές κ.λ.π.
Δευτέρα 9
Την ημέρα αυτή γίνεται με μεγάλη επιτυχία ένα παιχνίδια πόλεως με σύνθημα: GET ERMIONI = ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΗΝ ΕΡΜΙΟΝΗ. Το παιχνίδι κυρίως θεωρητικό και στρατηγικό δεν έχει έλλειψη δραστηριότητας και τρεχάματος, αφού οι πρόσκοποι ξεχύνονται όλη μέρα στην πόλη για να αποφασίσουν ποιά κτίρια θα καταλάβουν, ποια θα ανατινάξουν και γενικότερα πως θα μπορέσουν να ελέγχουν πλήρως την πόλη χρησιμοποιώντας όλες τις δυνάμεις που (θεωρητικά) διαθέτουν: μονάδες λόκ, σκάφη, τζίπ κ.λ.π.
Τρίτη 10
Σήμερα αναχωρούν τα 2/3 της κατασκήνωσης, άλλοι πεζοί κι’ άλλοι πλωτοί. Οι πεζοί είναι οι μέλλοντες χρυσοβελίτες που πηγαίνουν να εξεταστούν θεωρητικά και πρακτικά σ’ ορισμένα θέματα, μακριά από την κατασκήνωση. Οι πλωτοί είναι οι μέλλοντες ασημενιοβελίτες που θα πλεύσουν κάποια απόσταση με τη βάρκα και θα εξεταστούν σ’ ορισμένες γνώσεις. Κοτόπουλα για τους μεν, σουβλάκια για τους δε. Εκτός αυτού και οι δύο απολαμβάνουν μια ευχάριστη εκδρομή στην άγρια φύση με άγριους βαθμοφόρους που τους ταλαιπωρούν και τους πιέζουν. Ένα κόψιμο στο δάχτυλο του μέλλοντος ασημενιοβελίτη Καπαρού (ο οποίος ενθουσιώδης σουβλακοποιός και σουβλακοκαταναλωτής επιδόθηκε στην ετοιμασία του γεύματός του σκεφτόμενος όπως φαίνεται να γαρνίρει το σουβλάκι του με λίγο δάχτυλο) έδωσε την ευκαιρία στους υπόλοιπους να πειραματιστούν αλλά και να εξασκήσουν τις νοσοκομειακές τους γνώσεις. Τελικά ο Καπαρός επείσθη να μη φάει το δάκτυλό του αλλά να αρκεστεί στο σουβλάκι. Η επιστροφή στην Κατασκήνωση (των ασημενιοβελιτών) απαιτούσε πλείστη υπομονή λόγω ελλείψεως αέρα ενώ το LASER του Μελέγκοβιτς που τους ακολουθούσε δεν κατάφερε να φτάσει πολύ νωρίτερα. ΄Ετσι όταν έφτασαν στην κατασκήνωση είχε φτάσει η ώρα της πυράς. Όλοι χάρηκαν, όχι βέβαια επειδή άργησαν, αλλά επειδή μπόρεσαν επιτέλους να ζεσταθούν καθώς είχαν ξεπαγιάσει όχι μόνο από τη νύχτα αλλά κι’ από τον τρομερό αγώνα κρυάδων των Ντεπιάν και Μαρκιανού.
Τετάρτη 11
Η ημέρα πήγε σύμφωνα, με το καθημερινό πρόγραμμα. Εν των μεταξύ οι ενωμοτίες έχουν κατασκευάσει σχεδίες απίστευτης ναυπηγικής αρχιτεκτονικής από δίλιτρα πλαστικά μπουκάλια COCA-COLA, τις οποίες σε συνδυασμό με την ΑΛΙΚΗ, (σωσίβια σχεδία πλοίου) χρησιμοποιούν σε απίθανες ναυμαχίες. Το απόγευμα γίνονται αλικομαχίες, δηλαδή ανεβαίνουν δύο - δύο πρόσκοποι στην Αλίκη και προσπαθούν να ρίξει ο ένας τον άλλο. Το αγώνισμα ανέδειξε δύο τιμημένους νικητές: Το Φωκά στα υπερβαρέα βάρη και τον Τρακάδα στα κανονικά. Το μεσημέρι έφτασαν και οι χρυσοβελίτες που επιδόθηκαν αμέσως στις διηγήσεις των περιπετειών τους καθώς και στην δημιουργία χάρτη της πορείας τους.
Πέμπτη 12
Καθώς η πυρά πλησιάζει όλο και περισσότερο έχουν ήδη αρχίσει οι ετοιμασίες για τη μεγάλη βραδυά του Σαββάτου. Να φανταστείτε ακόμα και η πύλη της κατασκήνωσης (που κατά παράδοση πια στήνεται πάντοτε καθυστερημένη) έχει πάρει την τελική της σχεδόν μορφή, μορφή μεγαλειώδη και εντυπωσιακή χάρη στη συνεργασία όλου του αρχηγείου. Το απόγευμα λαμβάνουν χώρα πανμπιστιακοί αγώνες πάλης που ανέδειξαν νικητή τον Ζούλια. Εν τω μεταξύ κατά τη διάρκεια του γερμανικού έκανε την εμφάνισή της μια μορφή που μας απασχόλησε ως τη λήξη της κατασκήνωσης: Ο Μελέτης. Δεν καταλάβαμε καλά-καλά στην αρχή αν είναι καθυστερημένος ή κατι άλλο, ήταν ολοφάνερο όμως ότι είχε ανάγκη ανθρωπιάς και συντροφιάς. Ο Μελέτης απόλαυσε το χάος ενός συμβουλίου αρχηγείου ομάδας καθώς και ένα πιάτο φαϊ και έφυγε για το σπίτι του (καλύβα που βρίσκεται δίπλα στην εκκλησία και που παραχωρείται από την κοινότητα στους πολύ φτωχούς). Εν τω μεταξύ έχουν αρχίσει οι επισκέψεις παλαιών κ.τ.λ. Ήδη σήμερα μας επισκέφτηκαν ο τοπικός Έφορος κος Βαγγέλης Δέδερης και ο Έφορος Γιάννης Καζακόπουλος.
Παρασκευή 13
Η ημέρα αυτή έχει την ατυχία να βρίσκεται πριν την πυρά γ’ αυτό και είναι βαρύφορτη εργασίας Τσουγγράνισμα, χτένες κ.λ.π. Κι’ απ’ την άλλη μπουγάδες, λουσίματα κ.λ.π. Σήμερα στήσαμε την πύλη μας και ο αιλουροειδής Άγγελος Μελέγκοβιτς βάλθηκε να τη διακοσμήσει πλέκοντας σπάγγους κρεμασμένους σε σκοινιά ή ακροβατώντας σε λεπτά αθάνατα σε ύψος 4-5 μέτρων, ενώ από κάτω του, το υπόλοιπο αρχηγείο ορυόταν παίζοντας το γνωστό παιχνίδι: PLAY..., PLAY... που συνίσταται στο να παίζεις πετώντας εργαλεία. Στη διακόσμηση της πύλης βοήθησαν κι’ άλλα μέλη του αρχηγείου.
Το βράδυ πάλι οι λαλούδες παρουσίασαν εξέχουσα δραστηριότητα. Απήγαγαν τον ενωμοτάρχη Γλάρων Ίωνα Σπινέλη και τον περιόρισαν στο φάρο. Όμως οι ένδοξοι πρόσκοποι οδηγούμενοι από τον Β.Ο. Τριανταφύλλου και απομακρυνοντας τις λαλούδες με τη μαγική φλόγα κατάφεραν να σώσουν τον συμπρόκοπό τους.
Σάββατο 14
Η ημέρα αυτή θα έπρεπε να αφιερώνεται στον “άγιο υλοτόμο”. Ο Μπίστης (ακρωτήριο Ερμιόνης) κινδύνεψε να χάσει όλα του τα ξερά δέντρα. Τα ξύλα επαρκούσαν για ψήσιμο ολόκληρου σταύλου από βόδια. Κατασκευάστηκαν επίσης πάγκοι και άλλα είδη σκαπανικής. Από το απόγευμα άρχισαν να εμφανίζονται κι’ οι γονείς, ενώ οι βαθμοφόροι με δυσκολία κατάφερναν να συγκρατήσουν τις ορδές των γονέων που εισέρχονταν στον κατασκηνωτικό χώρο απ’ όλες τις πλευρές. Στις 8.30 το σύστημα πήρε τη θέση του, οι γονείς τη δική τους και η φωτιά ανάφτηκε, σύντομα φούντωσε και το κέφι με τραγούδια χιλιάδες σκετς από την ομάδα και την αγέλη. Μετά από 1.30 ώρα τραγουδιού (για μας) και αγριοφωνάρες (για τους γονείς) ήχησε σιωπητήριο.
Κυριακή 15
Το πρωΐ έγιναν οι πατροπαράδοτοι ιερωνυμικοί αγώνες. Σκάφτηκαν χαντάκια απείρου βάθους, κατασκευάστηκαν περίπλοκα εμπόδια και γενικά δύσκολη διαδρομή που απαιτεί δεξιοτεχνία και ταχύτητα. Ανταγωνιστικές η ομάδα με την αγέλη κατάφεραν υψηλές επιδόσεις ενώ ο αριθμός των τραυματισθέντων έπεσε φέτος πολύ χαμηλά. Ο Στρατηγόπουλος έδωσε μία με το πλευρό του στο χερούλι του Ιερόνυμου. Το χερούλι στράβωσε το πλευρό του Στρατηγόπουλου γρατζουνίστηκε και ο Υ.Ο. είχε λίγη δύσπνοια. Από την Αγέλη ο Β.Ο. Μιχάλης Δημάκης χτύπησε το χερούλι του AGOSTINO με την κοιλιά του. Τα αποτελέσματα ήταν ίδια. Ακολούθησε η έξοδος με τους γονείς.
Δευτέρα 16
Το πρωΐ επικράτησε γενική τεμπελιά που διορθώθηκε αμέσως με μερικά παιχνίδια που μαυρίζουν (βλ. παιχνίδι καζανιών). Το απόγευμα άρχισαν να λύνονται οι κατασκευές ενωμοτιών και έγιναν γνώσεις.
Τρίτη 17
Η ημέρα αυτή αφιερώθηκε στη γενική διάλυση της κατασκήνωσης, τακτοποίηση υλικού και μεταφορά του στην αποθήκη. Από το αρχηγείο αγοράστηκε ένα ραδιόφωνο στο Μελέτη για να περνάει την ώρα του και να μαθαίνει ό,τι μπορεί. Πληρώθηκαν χρέη και τακτοποιήθηκαν λογαριασμοί. Το βράδυ στην τελευταία πυρά, εκτός από τραγούδια κ.ά. εξιστορήθηκε η γνωστή φρικιαστική ιστορία... Η ΜΑΝΑ ΣΟΥ με αρκετή επιτυχία.
Τετάρτη 18
Αφού τακτοποιήθηκαν οι τελευταίες δουλειές κι’ απολαύσαμε ένα τελευταίο μπάνιο φάγαμε όλοι μαζί στο εστιατόριο HARBOR. Απ’ εκεί πήραμε το πλοίο για την Αθήνα αφήνοντας στην Ερμιόνη τα μέλη του πληρώματος της πλωτής κατασκήνωσης. Έτσι περάσαμε 15 μέρες στην Ερμιόνη Αργολίδας με μόνο θλιβερό γεγονός την αποχώρηση 5 προσκόπων κατά τη διάρκεια της κατασκήνωσης, άλλοι για λόγους υγείας και άλλοι για προσωπικούς.         

Προηγούμενη

Περιεχόμενα
Επόμενη
ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΕΡΜΙΟΝΗΣ 1983 Τρίτη εικοσιπενταετία, 1964 –1988 ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 1984


(C) Copyright 1913-2002 3η Ο.Α.Ν. Επιτρέπεται η ελεύθερη ανάγνωση από browsers του WWW και παρόμοια προγράμματα. Με την επιφύλαξη κάθε άλλου δικαιώματος.