ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΕΡΜΙΟΝΗΣ 1983



ΤΟ ΤΡΑΝΟΝ ΑΡΧΗΓΕΙΟΝ

Α.Ο. Άγγελος Μελέγκοβιτς “Τζίβας”        ο Τέως
Υ.Ο. Νίκος Γεωργακόπουλος
Υ.Ο. Γιάννης Μαρκιανός                        οι Αντιβασιλείς
Β.Ο. Ζάκης Ντεπιάν
Β.Ο. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος        ο Κινηματίας
Β.Ο. Γιώργος Κουρπάς
Ανιχνευτές
Διομήδης        Σπινέλλης
Αλέξανδρος “Αραχτός” Μεταξάς
Νίκος Παρθένιος και οι
ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΟΙ ΠΡΟΣΚΟΠΟΙ
Αλκυόνες                                                Γλάροι
Βάγγος Μαζιτζόγλου                                Ευάγγελος Σπινέλλης
Γιάννης Αιλιανός                                        Μίλτος Μελέγκογλου
Ορέστης Σχοινάς                                        Δήμος Ζούλιας
Αλέξανδρος Καταρόπουλος                        Γιόχαν Ρεϋμόνδος
Μιχαήλ Γουλανδρής                                        Ίων Σπινέλλης
Γιώργος Φύσσας                                        Αντώνης Βιζβίζης
Πάνος Πρωτοψάλτης                                Αντώνης Γουλανδρής
                                                        Γιώργος Τσακάδας
                                                        Μανώλης Αντωνίνης

Δελφίνες                                                Πιγγουΐνοι
Μάκης Σωτηριάδης                                        Κωνσταντίνος Δικαιούλιας
Ανδρέας Φωκάς                                        Φαίδων Αναστασιάδης
Αλέξης Σιδέρης                                        Μπόρις Κιρπόκιν
Λεωνίδας Στάμος                                        Άγγελος Μουρλατσένκο
Θανάσης Πάνου                                        Τίτος Βρέττας
Νίκος Χαιρετάκης                                        Λευτέρης Ζαμπάκος
Σέργιος Τσάγκας

ΠΩΣ ΠΗΓΑΜΕ
Κυρίως κωπηλατώντας!!! Μετά από 19 ώρες στην κόλαση της άπνοιας φθάσαμε αρκετά ώριμοι για φαΐ * και ύπνο. Και να σκεφτείς ότι οι τελευταίες τρεις ώρες ήταν κουπί. (Η μηχανή παρέδωσε εις Κύριον).
ΠΩΣ ΦΘΑΣΑΜΕ
Μετά από δύο ημέρες αράγματος αυτών που έφθασαν με το Μάρκο, έφθασε και η υπόλοιπη ομάδα. Εκλογές υποδειγματικές και σχηματίστηκαν ενωμοτίες τρεις με 7 άτομα και μία με 8.
Η δουλειά δεν ήταν όσο ζωηρή θα έπρεπε και έτσι μετά τις τρεις πρώτες μέρες ακόμα οι ενωμοτίες δεν είχαν πύλες και σακιδιοθήκες.
ΤΑ ΜΠΙΣΤΑΡΙΑ
Μια μέρα ο Νίκος παρουσίασε στο υπόλοιπο αρχηγείο το “καταπληκτικό” του παιχνίδι. Αφού ταλαιπώρησε το αρχηγείο πολλές ώρες διαβάζοντάς του άπειρες χειρόγραφες σελίδες, ομόφωνα το αρχηγείο συμφώνησε να αναθέσει στον ίδιο να το εξηγήσει στους ενωμοτάρχες και να το εκτελέσει.
Έτσι από την προκατασκήνωση ακόμα προσπαθούσε να εξηγήσει στο Σ.Τ. το παιχνίδι. Όταν ήρθε η ομάδα, ένα ολόκληρο μεσημέρι έκατσε και εξηγούσε.
Τελικά άρχισε το παιχνίδι με τις περιπέτειές του, τους ελέγχους στις περιοχές, τις “ΦΑΣΗ Α” και “ΦΑΣΗ Β” του κ.λ.π. και είχε μεγάλη επιτυχία. Το τοπικό νόμισμα ΜΠΙΣΤΑΡΙΑ στο οποίο μετριόταν η περιουσία των ενωμοτιών ήταν σε όλες τις αγορές υπερτιμημένο.
Στο παιχνίδι, κάθε ενωμοτία ήταν μια εταιρεία που προσπαθούσε να αποκτήσει περιοχές όπως το Λιμάνι, την Πλάζ, κ.λ.π.
Τα Μπιστάρια ήταν χρήμα καθαρό λογιστικό, οι συναλλαγές γίνονταν με τσεκ, δεν έλλειψαν περιπτώσεις δωροδοκιών.
Διάφορα ατυχήματα κινητοποίησαν τις ενωμοτίες. Αμέριμνοι έβλεπαν με απορία έναν να φωνάζει ξαφνικά “πνίγομαι” και μιαν ορδή μικρών ναυαγοσωστών να καταφθάνουν. Ακόμα έγιναν διάφορες επενδύσεις με τη μορφή έργων, έτσι, χάρη στον Αλκυώνα, για πρώτη φορά είχαμε καλιόπη στην οποία καθόμασταν!!!
Το επιχειρηματικό δαιμόνιο του ενωμοτάρχη Δελφίνων τον οδήγησε στην οργάνωση Μπίζνες-Γευμάτων αλλά τελικά τερμάτισε δεύτερος. Πρώτοι οι Αλκυόνες τρίτοι οι Γλάροι και τέταρτοι οι Πιγκουΐνοι.
* Ρωτήστε τον γνωστό εστιάτορα Γανώση.
Η ΔΙΑΔΟΧΗ - ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ
Άτυχος όμως ήταν ο Αρχηγός μας.
-Φύγετε όλοι θέλω να μείνω μόνος μου.
Ήγουν: ο αρχηγός μας κουράστηκε. Ο Βασιληάς (=αρχηγός) ήταν τσαντισμένος.
Αμέσως οργανώθηκαν οι Αντιβασιλείς (=Υπαρχηγοί) και κήρυξαν τον Βασιλιά ανίκανο για διακυβέρνηση, τον περιορίσαμε πάνω στην Πύλη και του δηλώσανε ότι δεν θα πάθει τίποτα εάν κάτσει καλά.
Ο Βασιληάς ενθουσιάστηκε!
Κουρασμένος και απηυδησμένος καθώς ήταν από την εξουσία άλλο που δεν ήθελε από το να παραδώσει τα καθήκοντά του. Έτσι ευλόγησε τους Αντιβασιλείς (Υ.Ο.) οι οποίοι πήραν και την έγκριση του Αυτοκράτορα (=Α.Σ.). Από την στιγμή εκείνη αρχίζει η αντιβασιλεία, REGENCE.
Ακολούθως, εκδηλώθηκε ένα κίνημα του ναυτικού, από τον Ναύαρχο (=υπεύθυνο βάρκας Στρατηγόπουλο), ο οποίος όμως μόλις του υποσχέθηκαν οι αντιβασιλείς καινούρια μηχανή για τη βάρκα εγκατέλειψε το κίνημά του.
Η εξουσία των αντιβασιλέων λοιπόν στερεώθηκε. Όμως ήταν μία δυανδρία, και όπως συμβαίνει σε κάθε τριανδρία και δυανδρία, τελικά έπρεπε να επικρατήσει ο ένας. Ούτε όμως μονομαχίες έγιναν ούτε τίποτε άλλο, αλλά ο ένας Αντιβασιλέας προτίμησε την συντροφιά τηυς ευνοουμένης του από την εξουσία, την οποία δεν πολύ- άσκησε.
ΤΡΑΓΟΥΔΙ: Ήμουνα Μεταφορών
(από το έργο An officer and a gentleman)
Στίχοι, μελοποίηση: Αρχηγείο ‘82
Ερμηνευτές : Πιγγουΐνοι ‘82

Ήμουνα μεταφορών, και στην πόλη πήγαινα
πορτοκαλάδες έπινα, και πολύ ελούφαρα.
(Τώρα) τρέχω με τις πέτρες μου, και με τα πουλόβερ μου
παράπονο δεν έχω εγώ, για να μου βγει όλο σε καλό,
έσπασε ο σάκκος μου, έσπασε κι’ η πλάτη μου.
Τώρα είμαι υπάκουος, και παρά πολύ καλός.

ΤΟ ΚΑΝΩ
Το εξαίρετο, πανέμορφο, ταχύτατο, ινδιάνικο και τροτομαδικό κανώ, μας το χάρισε ο παλαιός αρχηγός μας, ο φημισμένος ΚΑΠ.
Επειδή το κανώ αυτό είχε ήδη διανύσει την πρώτη του εικοσιπενταετία τουλάχιστον είχε μερικά προβλήματα. Έτριζε, έβαζε νερά κ.λ.π. Γι’ αυτό αποφασίσαμε να το περάσουμε υαλοβάμβακα και πολυαστέρα.
Όπως πάντα ο υαλοβάμβακας που πήραμε μαζί μας στην κατασκήνωση έπεσε λίγος. Έτσι για μια βδομάδα το κανώ ήταν το μισό υαλοβαμβακωμένο και το άλλο, μισό σκέτο. ώσπου την τετάρτη (7/7) πήγαν ο Νίκος (Υ.Ο.) με τον Γιώργο (Β.Ο.) στο Κρανίδι σ’ ένα κατάστημα υλικών οικοδομής όπου βρήκαν τα υλικά για το τέλειωμα του κανώ.
Τότε πια (Παρασκευή) το καταπληκτικό κανώ έκανε απολαυστικότατες βόλτες σε εικοσιτετράωρη σχεδόν βάση μια και πάντοτε υπήρχε μια μακριά ουρά υποψηφίων κανοϊστών.
ΟΙ ΠΙΓΓΟΥΪΝΟΙ
Στους Πιγγουΐνους, από την αρχή της κατασκήνωσης όπου έγινε ο χωρισμός σε ενωμοτίες, μαζεύτηκαν όλοι οι μεγάλοι. με άπειρη διάθεση για πλάκα και άπειρη διάθεση για δουλειά, η ενωμοτία γενικά δεν πήγαινε πολύ καλά. Παρά τις επίμονες προσπάθειες του αρχηγείου να τους πείσει να δουλέψουν, τίποτα δεν άλλαξε. Όταν κατάφεραν να κουράσουν αρκετά το αρχηγείο κουβαλούσαν πέτρες τραγουδώντας το γνωστό τραγούδι ‘ΗΜΟΥΝΑ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ”. Το βράδυ, μια τοπική κακοκαιρία, έρριξε τη σκηνή τους και έβρεξε καρπούζια.
Από την άλλη μέρα οι Πιγγουΐνοι ανατέθηκαν στον Τζέραλντ που ξεκούραστος και άγριος, τυραννήθηκε από αυτούς για τις δύο μέρες της παραμονής του.


ΤΟ ΤΟΥΜΠΑΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ
Κατά την προκατασκήνωση, το τσούρμο των προκατασκηνωτών, που έμοιαζαν πιο πολύ για πειρατές παρά για πρόσκοποι, αποφάσισε - για να τελειοποιήσει τις ιστιοπλοϊκές του τεχνικές - να τουμπάρει και να ξετουμπάρει τον ηρωϊκό Μάρκο!
Μια και δυό λοιπόν αδειάζουν τον Μάρκο, φοράν τα σωσίβια, τον λύνουν και βγαίνουν. Το τρομερό γεγονός όμως έπρεπε να αποθανατισθεί. Γι’ αυτό επειδή ο φωτογράφος θα καθόταν στην παραλία, ο Μάρκος δεν απομα-κρύνθηκε αρκετά από την παραλία.
Το τουμπάρισμα ήταν ιδιαίτερα διασκεδαστικό και ενδιαφέρον, αν και δύσκολο.
Επειδή όμως τα νερά εκεί ήταν πιο ρηχά απ’ όσο υπολογίζαμε, τα κατάρτια του Μάρκου καρφωθήκανε στο βούρκο!! Το αποτέλεσμα ήταν ότι για να ξετουμπαριστεί δέθηκε ένα σχοινί μέχρι τη παραλία όπου μαζεύτηκαν όλοι οι νεολαίοι της Ερμιόνης για να τραβάν, ώσπου στο τέλος τον ξετουμπάραμε.
Αποτέλεσμα: Ένα κατακουρασμένο αλλά πολύπειρο αρχηγείο.
ΒΡΟΧΗ
Σχεδόν κάθε χρόνο στην Ερμιόνη μας (= κατασκήνωσή μας) βρέχει. Φέτος όμως το παράκανε. Έβρεχε στο EXPLORE, έβρεχε και την επομένη, έβρεχε και την ημέρα της Πυράς. Πια!
Φυσικά σταμάτησε για την Πυρά μας!
ΚΛΕΨΙΜΟ ΑΛΙΚΗΣ
Η Αλίκη, ήταν ένα από τα SPECIAL FEATURESπου πρωτοπαρουσιάστηκαν σ’ αυτή την κατασκήνωση. Είναι μια σωσίβια σχεδία, που μοιάζει με μεγάλη κουλούρα και είναι αρκετά ισχυρή για να παίζουν μαζί της οι 29 Κάφροι που απάρτιζαν την ομάδα.
Μια μέρα όμως η Αλίκη ήταν άφαντη. Κλοπή! Αμέσως οργανώθηκαν ομάδες ανίχνευσης και σύντομα βρέθηκε κρυμμένη λίγο πιο κάτω από εκεί όπου κάναμε μπάνιο.
Την άλλη μέρα μας ειδοποίησαν ότι κάποιοι προσπαθούν να πάρουν την Αλίκη. Αμέσως κινητοποιήθηκε όλο το αρχηγείο και κατεβήκαμε έτοιμοι να συναντήσουμε τίποτα υπερμάγγες ερμιονίτες. Ήταν όμως κάτι παιδάκια που μόνο με το που μας είδαν είχαν πανικοβληθεί. Μετά από αυτό δεν ξαναπειράχτηκε η Αλίκη.
ΔΕΝΤΡΟ - “ΠΑΕΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ”
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, βρήκαμε ένα ΚΑΤΑΞΕΡΟ δεντρο, το οποίο βοήθησε το PRESTIGE της πυράς μας. Οι διαφορές ήταν δύο:
α) Ότι το δέντρο ήταν αρκετά μεγάλο και μας ταλαιπώρησε.
β) Ότι το δέντρο, πέφτωντας, έπεσε στο κεφάλι του Υ.Ο. και Αντιβασιλέα Γιάννη.
Για να ρίξουμε το δέντρο, όταν ανακαλύψαμε ότι ήταν σάπιο, δεν χρησιμοποιήσαμε τσεκούρι αλλά κασμά. Αφού, με συμβουλή του DI KOURPA - ο οποίος ως γνωστόν έχει πάει στη Σκαπανική - σκάψαμε ένα μεγάλο χαντάκι γύρω του, το τραβήξαμε και έπεσε. Ο Γιάννης όμως φρόντισε να μπει από κάτω του κι’ έτσι το δέντρο έπεσε επάνω του.
Αφηγείται ο Γιάννης: “.....και εκεί που έπεσα μισοζαλισμένος, πριν συνέλθω, ακούω τον Νίκο (Υ.Ο. και Αντιβασιλέα) να λέει σοβαρά και πένθιμα: “Πάει ο Γιάννης!”.


“ΘΑΝΑΤΟΣ” ΜΠΟΥΡΛΑΤΣΕΝΚΟ
Ο Άγγελος ο Μπουρλατσένκο είναι ένας από τους Πιγγουΐνους. Καθώς ζούσε μες την καλοπέραση και τις καταχρήσεις, στην έξοδο αποφάσισε να κάνει τον DEGUSTATEUR και να αξιολογήσει τα σουβλατζίδικα της περιοχής Ερμιονίος.
Συνάμα, θεώρησε καλό, επειδή είχε κάτι ενδείξεις αλλεργίας, πριν κοιμηθεί να πάρει μερικά (!) χάπια PΗENERGAN!
Έτσι την άλλη μέρα με ένα φορείο τον πήγαν στον τοπικό γιατρό, ο οποίος του είπε ότι είναι καλά. Πάλι όμως στην επιστροφή ζαλίστηκε και τον κουβάλαγαν. Όχι μόνο γλύτωσε ένα πρωΐνό δουλειάς, αλλά και αγγάρεψε τέσσερις να τον κουβαλάνε.
ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΠΟΔΙ ΝΙΚΟΥ
Την Παρασκευή το βράδυ ο δραστήριος και ένδοξος Αντιβασιλέας (Υ.Ο.) Νίκος έκανε το ακόλουθο SΤΑΤΕΜΕΝΤ: “Πονάει το πόδι μου, πολύ, μάλλον το στραμπούληξα χωρίς να το καταλάβω”.
Την άλλη μέρα πήγε κούτσα-κούτσα στο γιατρό ο οποίος του είπε να το δέσει και να του βάλει μιαν αλλοιφή. Ο Νίκος όμως τον έγραψε τον Γιατρό (δικαιολογήθηκε ότι δεν είχε λεφτά για να αγοράσει τα καθέκαστα). Ακολούθως το πόδι του πρήστηκε τόσο που δεν μπορούσε να περπατήσει. Του φτιάξαμε μια γραφική πατερίτσα και πήγαινε κουτσό. Το βράδυ υποδέχτηκε τους γονείς καθιστός. Την άλλη μέρα, ως αρχηγός πια πήγε στο Κρανίδι, έκανε ακτινοσκόπηση και ο Γιατρός τούπε ότι έχει “ρήξη των συνδέσμων” και να φύγει αμέσως για Αθήνα. Έτσι κι’ έγινε.
Υπεστάλη το σήμα του αρχηγού και έφυγε.
Όμως, τα λεφτά της ομάδας τα είχε καταθέσει ο ίδιος με το Γιώργο τον Κουρπά στο ταμιευτήριο. Ήδη όμως είχε φύγει ο Γιώργος κι’ έτσι αυτοί που έμειναν στην Ερμιόνη κατάλαβαν ότι δεν είχαν λεφτά. Πανικός.
Ευτυχώς όμως την άλλη μέρα το απόγευμα επέστρεψε ο Νίκος, με έναν ειδικό επίδεσμο στο πόδι (Αθηναΐκή τεχνολογία) και δύο δανεικές πατερίτσες τις οποίες είχε αναδομήσει ώστε να του κάνουν στο ύψος.
Ήχησαν οι φανφάρες (=ο Υ.Ο. και πρώην συναντιβασιλέας με το Νίκο, Γιάννης, έπαιζε την Τρομπέτα) ανέβηκε το σήμα του αρχηγού και μπήκε ο ανάπηρος αρχηγός στην κατασκήνωση. Πρώτη δουλειά το άλλο πρωΐ ήταν φυσικά να σηκωθούν τα λεφτά από την Τράπεζα.
                                                        


Προηγούμενη

Περιεχόμενα
Επόμενη
ΕΡΜΙΟΝΗ ‘82 Τρίτη εικοσιπενταετία, 1964 –1988 ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΕΡΜΙΟΝΗΣ 1984


(C) Copyright 1913-2002 3η Ο.Α.Ν. Επιτρέπεται η ελεύθερη ανάγνωση από browsers του WWW και παρόμοια προγράμματα. Με την επιφύλαξη κάθε άλλου δικαιώματος.